ആത്‌മാവ്‌ പടിയിറങ്ങുമ്പോള്‍

ഹേ മഌഷ്യാ……..
ഈ ഭൂമികയിലേറ്റം സൗഭാഗ്യവാനായി പരിലസിക്കുന്നു നീ……
ദൈവത്തിന്‍ പ്രതി നിധിയായി
അധീശത്വം വാഴുന്നു നീ ഇവിടം.

മാതൃ മേനി തന്നുദരത്തിന്നിരുളിന്‍ മഹാ നിദ്രയില്‍ നിന്നുണർന്നന്നു നീ വർണ്ണപ്പകിട്ടാമി പ്രപഞ്ചമില്‍
വന്നണഞ്ഞ നേരം,

ആദ്യമായി നിന്‍ കരച്ചിലിന്‍ രാഗത്തി
നായിരുന്നു ഉറ്റവർ തന്‍ ഉള്ളകം തുടിച്ചത്‌.

അന്നെത്ര മേല്‍ ശോഭിച്ചിരുന്നു നീ
കുഞ്ഞിളം പൂവിന്റെ നിർമ്മലതയാല്‍
കുഞ്ഞു കിടാവായിരുന്ന നേരം,

ഓമനിച്ചു നിന്നെയന്ന്‌ താരാട്ടു പാടിയും ആലോലമാട്ടിയും,
ശീലിച്ചു നീയന്ന്‌ ശിരസ്സാട്ടി മൗനമായ്‌ നിന്‍ കഥകള്‍ പറയുവാന്‍,

എല്ലാവ്യഥകളും മറന്നുവന്ന്‌ നിന്‍ ഌണക്കുഴിയില്‍ വിടരും പുഞ്ചിരിയില്‍,

പിന്നെ പിച്ച വെച്ച നാള്‍ തൊട്ട്‌ കണ്ണിലുണ്ണിയായി പിന്തുടർന്നു നിന്നെ
ബാലത്വമങ്ങനെ കളിച്ചിടുമ്പോള്‍,

പിന്നെ നീ വളർന്നങ്ങ്‌ കൗമാര ദശയിലണഞ്ഞപ്പോള്‍ അംഗ ലാവണ്യം നിന്നെ വീണ്ടും ഭംഗിയാക്കി.

പലരും മോഹിച്ചു നിന്നെയന്ന്‌
നീയും മോഹിച്ചു പലരെയുമന്ന്‌
കുഞ്ഞിളം പ്രായം മറന്നു നീയും.

നിർമ്മല പുഞ്ചിരി അസ്‌തമിച്ചു നിന്നില്‍ പകരം നല്‍കി നീ നിർമ്മിച്ച പുഞ്ചിരി.

പലരെയും അവജ്ഞയാല്‍ കണ്ടുനീ
നീ തന്നെ സൗഭാഗ്യവാനെന്ന്‌
ഹൃത്തടമോതി.

യാമങ്ങള്‍ പിന്നിട്ടു പിന്നെയും നീയങ്ങ്‌
യൗവന ദശയിലണഞ്ഞപ്പോള്‍,
അഴക്‌ തുടിച്ച നിന്‍ വദനമില്‍ വീണ്ടും
പ്രതാപം ഗാംഭീര്യമായി പടർന്നു.

ഗുണങ്ങളെല്ലാം മികച്ചു നില്‍ക്കുന്നു നിന്നിലെന്നുള്‍ നാട്യമോടെ നടന്നങ്ങു
നീങ്ങി നീ.

അങ്ങനെ മദ്ധ്യ വയസ്‌കനായ നേരം
ലോകം പിടിയിലൊതുക്കാന്‍ പ്രാപ്‌തനാം വിധം മോഹങ്ങള്‍ അലകളായി മറിഞ്ഞു നിന്നില്‍.

ഇവിടം വിട്ടു പോകാന്‍ നേരമായെന്ന്‌ കാതിലോതാന്‍ മുന്നറിയിപ്പുകാർ
വന്നപ്പോള്‍, അവരെ തുരത്തുവാനായിരുന്നു പിന്നെ നിന്‍ ദൗത്യമാകെയും നീ ഓർക്കുകില്‍….

പെട്ടെന്നൊരു ദിനം നിനച്ചിരിക്കാതെ
വന്നൊരാ അതിഥിയാല്‍ തകർന്നടിഞ്ഞു പോയി എല്ലാമനക്കോട്ടകളും.

ശോഭനമായി വാണവന്‍ വെറും കൈയാല്‍ മടങ്ങുമ്പോള്‍ തരുമോ എനിക്കൊരു നിമിഷമെങ്കിലും മറന്നുപോയ സല്‍ക്കർമ്മം ചെയ്‌വാനെന്നോതിടുമ്പോള്‍,

ക്രൗര്യ ഭാവമില്‍ ആത്‌മാവിനെ പിടിച്ചിറക്കും നേരം ഓർക്കുക
രക്ഷയില്ലാ ഇനിയൊരിക്കലും…..

വാക്കുകള്‍ കൂട്ടിച്ചൊല്ലാന്‍ തുനിയും മുമ്പന്ന,്‌ ഉമ്മയെന്ന തേന്‍മൊഴിക്കായി കൊതിച്ചവർ അന്ത്യമില്‍ കാതോർക്കുന്നു

നിന്‍ ചുണ്ടില്‍ നിന്നുതിരുന്ന തൗഹീദിന്‍ ധ്വനിക്കായ്‌……..

ഇടനെഞ്ച്‌ പൊട്ടിക്കേഴുമാ ഉറ്റവരെ ഉറ്റുനോട്ടം അന്നു നിന്‍ വദനത്തില്‍ വിടരുന്ന പുഞ്ചിരിക്കാ……

    നഫീസ എ
    റിഫ ക്ലാസ്‌ റൂം 
    ബഹ്‌റൈന്‍

CategoriesUncategorized

One Reply to “ആത്‌മാവ്‌ പടിയിറങ്ങുമ്പോള്‍”

  1. Allahu namukkkellam sandoshathode marikkan bagyam tharate .aameen

Comments are closed.